مهار کابل ها معمولاً با توجه به الزامات هندسی و الکتریکی طراحی می شوند. سپس یک نمودار (چه روی کاغذ و چه روی مانیتور) برای آماده سازی و مونتاژ مونتاژ ارائه می شود.
سیمها ابتدا به طول مورد نظر بریده می شوند ، معمولاً از دستگاه مخصوص برش سیم استفاده می شود. سیمها همچنین ممکن است در طی فرایند برش توسط دستگاه خاصی چاپ شوند یا در یک ماشین جداگانه. پس از این ، انتهای سیم ها برداشته می شوند تا فلز (یا هسته) سیم ها ، که به هر ترمینال یا محفظه اتصال دهنده مورد نیاز مجهز شده است ، در معرض دید قرار گیرد. کابل ها با توجه به مشخصات طراحی ، روی یک میز کار خاص یا روی صفحه پین ​​(تابلو مونتاژ) جمع شده و بست می شوند تا مهار کابل را تشکیل دهند. پس از نصب هر آستین محافظ ، مجرا یا نخ اکسترود شده ، مهار مستقیماً در خودرو نصب می شود یا حمل می شود.
علی رغم افزایش اتوماسیون ، به دلیل فرآیندهای مختلف درگیر ، تولید دستی همچنان به عنوان روش اصلی تولید مهار کابل ادامه دارد ، از جمله: سیم های مسیریابی از طریق آستین ،
ضربه زدن با نوار پارچه ای ، به ویژه در شاخه های خارج شده از رشته های سیم ،
اتصال ترمینالها روی سیمها ، به ویژه برای اصطلاحاً چند تکه شدن (بیش از یک سیم در یک ترمینال) ،
قرار دادن یک آستین به دیگری ،
رشته ها را با نوار ، گیره یا اتصالات کابل ببندید.
اتوماسیون این فرایندها دشوار است ، زیرا تامین کنندگان عمده هنوز از ابزار دستی برای تولید استفاده می کنند ، فقط بخشهایی از فرآیند را خودکار می کنند. تولید دستی نسبت به اتوماسیون از لحاظ اقتصادی مقرون به صرفه است ، خصوصاً با اندازه های کوچک.

پیش تولید می تواند تا حدی خودکار باشد. این تأثیر می گذارد:

برش سیم های جداگانه (دستگاه برش) ،
سلب سیم (ماشین های برش سیم اتوماتیک) ،
اتصال ترمینال ها به یک یا هر دو طرف سیم ،
اتصال جزئی سیمها با ترمینالها در محفظه های اتصال (ماژول) ،
لحیم کاری انتهای سیم (دستگاه لحیم کاری) ،
پیچاندن سیم ها.